Tula, un expediente friker (2 de xuño)

O martes, no bocadillo, varias experiencias sobrenaturais asolaron a excavación. Todas elas aportadas pola man dereita de Friker Jiménez, Jose. Esto é o máis destacado:

· O home e o Dentes de Sabre coexistiron (chúpate esa Arsuaga!) xa que hai evidencias materiais de craneos atravesados polos colmillos de ese felino prehistórico.

· Dentro do paranormal, os extraterrestres son considerados algo así como o mainstream, nembargantes, os intraterrestres, son os grandes olvidados. Podería ser debido a unha confusión conceptual, pois a pesar do seu nome, viven debaixo da auga.

· Alguén pensa que o home chegou á lúa? NOOO! Esa historia de Neil Armstrong foi rodada por Stanley Kubrick nun plató para a CIA.

Jose, I want to believe, máxime si a fonte de coñecemento é Friker. Senón que llo digan a ese fotógrafo catalán que chegou a cosmonauta.

Antes de xantar, dous grandes momentos que teñen como actor principal a Segundo, e como estrela invitada nun dos actos a Highlander, fixeron as delicias dos espectadores. Segundo é un artista vinculado ó body art, pois non vexo outro xeito de explicar a performance que fixo na caseta e que consistía en poñerse en calzóns e golpear coa palma da man a súa perna esquerda. E se isto non basta para confirmar a xenialidade de Segundo, temos tamén a seguinte conversa:

- Qué Javi?

- Éche así.

- Xa hai tempo que é así.

E chegamos á tarde. A tarde de Tula.

Xa regresando do restaurante exhortou a Highlander para que perseguise na kangoo a Dani porque lle debía 5 euros. Que arrebato! Estou convencido de que sería capaz de pagarlle a un taxista 100€ para que seguise a un conductor que lle debe 5€.

Esa tarde, Tula estaba como si se soubese predestinado para algo grande, e claro, por conseguinte, moi seguro de si mesmo. Así, respecto ó emprego do chaleco reflectante soltou que “a mí me da igual. Yo a la de seguridad le digo que me chupe la polla. Trabajé subido a andamios a 20 metros del suelo. Y sin arnés!”

E se iso é seguridade, que me dicides de discutirlle ó director da excavación sobre a cronoloxía dun muro? “Mira, si ahí apareció una lata, ese muro no tiene más de cien años”. Irreprochable, diría Friker.

Ah! E o cú peludo pode adoptar diversas formas. Amosouse como pirola ante os ollos de Gusé.