A lavar cerámica (8 de xuño)

O Luns foi un día de chuvia. Polo tanto, foi, en tódolos sentidos, un día pouco productivo. Tanto choveu que tivemos que lavar cerámica.
Houbo quen nos habilitou un local para esa tarefa, a cambio, sinxelamente, de non ser homosexual. A pesar do tempo, algúns de nòs, tivemos que ir ata a excavación.

Para Ameixeira fomos os menos capaces no exercicio de limpar materiais e quedou a cargo do grupo Tula, un dos maiores expertos en barro, louza e porcelana de todo o mundo. Por iso, aseverou con vehemencia o seguinte: "yo me quedo, que yo de esto controlo!" De esto y de aquello, Tula.

E falando de xente vehemente, con que ímpetu defendía Jose, durante a comida, "el partido de los animales". Declarouse antitaurino, berrando, copa en man, e vacilando se erguerse do seu asento. Jose é un home romántico, escravo das paixóns, sobre todo á hora da comida... e da bebida.

Como vedes, un día tranquilo de todo excepto para Gusé. O pobre rapaz leva toda a excavación, como un sapo, a punto de reventar (e salpicar, coidado!) e nun
instante de incontinencia pousou as mans nas nádegas de un popular xenio precoz da música clásica. Todo quedou nun empurrón.
Agora ben, como se entere un que sei eu, en Distriz vai haber unha familia de loito.