Había concierto, había todo (21 de maio)

Aínda comezaba o día, pero as mostras do cansancio eran evidentes na faciana de Tula. Eran claros sinais de que a noite anterior fora dura, por eso, intereseime polas súas actividades do día anterior. El respondeu, pero antes de facelo, levoume cara un lado e agarroume forte polo brazo, ao tempo que recuperaba a enerxía.

-No se lo digas a nadie, pero estoy sin dormir!!!!! Era un día cojonudo en Santiago, había concierto, había todo.

Nembargantes, el seguía a traballar duro, coma sempre, cargando a terra na SÚA carretilla.

Unha hora despois, o tema de conversación virou cara alimañas salvaxes e fobias varias relacionadas con bichos. Con todo, as fobias non semellaban todo o reais que deberían. Algo non encaixaba cando Jose relataba o case ataque dunha culebra de ¡¡tres metros!!, unha especie moi común en Galiza, como todos sabemos. O caso é que Jose parece que nunca dá no punto xusto cando falamos de números, ou ben queda por arriba -metro arriba, metro abaixo- ou ben queda por baixo -"7 horas e 75 minutos", unha medida que calquera non iniciado resumiría en 8 horas e cuarto-.

Entres unhas e outras, chegou o momento do bocadillo. Unha hora que ben poderíamos cualificar, no caso de Jose, como o momento "all bran" ou como "o "jiñete do apocalipse". Obviamente, creo que as explicacións sobre a qué dedica este tempo non son necesarias.

Pasou o tempo e chegou a tarde, que aínda nos deparaba grandes momentos. Nada máis empezar, escoitamos a frase de Segundo. Para demostrar a súa hombría e poderío, ergueuse, como se erguería calquera señor feudal, e espetoulle a Tula:

- Tula, teño ganas de meterme contigo.

Ante tal alarde, non me quedou outra que estoupar a rir e preguntarlle a Segundo como se lle ocorría ofrecer tal aviso das súas intencións. Como sempre, a súa reacción foi empezar a rir e a culear, como unha avestruz, acompañado co seu movemento de brazos e cuello característico.

O día terminou ao final da tarde co seu clímax. Non sei como comezara a conversación, que captei a medias, pero fun capaz de oír unha frase solta: "Si no bautizas a tus hijos, a ver cómo haces, porque igual tienes un problema para enterrarlos", Belén dixit. ¡¡¡Adióoooos!!!